Zakończyła się kolejna wycieczka organizowana przez Polski  Komitet Pomocy Społecznej oraz Związek Emerytów i Rencistów w Rymaniu. Tradycją już stały się te wyjazdy, zresztą lubiane ogromnie przez emerytów.

Na przełomie marca i kwietnia, nasi seniorzy byli na wycieczce w Wilnie. Obecnie pojechali znacznie bliżej, ponieważ zwiedzali miejscowości leżące w zachodniej części Polski tj. od Stargardu Szczecińskiego poprzez Gorzów Wielkopolski, Świebodzin, Zieloną Górę aż do Żagania. Wszyscy zgodnie ocenili, że wycieczka ta była bardzo interesująca i ciekawa.

Całość  była przygotowana, jak zawsze doskonale, przez pracowników Gminy Rymań, panią Aldonę Więcek oraz pana Krzysztofa Bujaka. Ogromny wkład pracy w organizację wycieczki mieli też członkowie Klubu Seniora „Pod Aniołami”.

Gdzie byliśmy i co widzieliśmy? O tym poniżej:

1.    Stargard Szczeciński

Zwiedzaliśmy tam kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Świata, którego budowa została rozpoczęta już w 1295 roku. Jego potężna, monumentalna wręcz bryła widoczna jest ze wszystkich dróg prowadzących do miasta na długo, zanim pokażą się inne obiekty zabudowy miejskiej. Powszechne uznanie dla piękna jej form wyraża się w potocznym określaniu mianem katedry, choć od początku swego istnienia była świątynią parafialną.

Kościół ten jest jedną z najstarszych i największych gotyckich świątyń Pomorza Zachodniego. Istnieje ponad 700 lat w formie ceglanej, trzynawowej bazyliki z prezbiterium otoczonym obejściem i wieńcem kaplic oraz dwoma wieżami przy fasadzie zachodniej.
Artystyczna ranga architektury kościoła, zaliczanego do wybitniejszych przykładów późnośredniowiecznego budownictwa sakralnego, wykracza poza granice regionu, stanowiąc dzieło wpisane na listę europejskiego dziedzictwa kulturowego.

Przewodnik oprowadzający nas po kościele, opowiadał bardzo szczegółowo i ciekawie o całym wystroju wnętrza kościoła oraz o jego historii.

Kościół w Stargardzie Szczecińskim

2.    Ogród dendrologiczny Przelewice ( koło Pyrzyc).

Po wejściu na teren ogrodów, naszych wycieczkowiczów, przywitał piękny paw, który jakby pozował do zdjęć.

W 1814 roku ówczesny właściciel Przelewic, August Heinrich von Borgstede, zmodernizował swój majątek, zlecając wybudowanie pałacu i założenie parku. Kolejni właściciele Przelewic park kilkakrotnie przebudowywali. Jednak największy jego rozkwit nastąpił od  1922, kiedy to majątek przelewicki, kupił Conrad von Borsig, członek Niemieckiego Towarzystwa Dendrologicznego, który - zachowując niezmieniony układ części południowej - całkowicie przebudował ok. 20 ha parku nadając mu charakter naturalistycznego ogrodu eksperymentalnego.

Piękny paw w Przelewicach

W latach 1945-1992, Przelewice jako własność państwowa administrowane były przez różne instytucje, a głównie przez PGR. W 1976 roku park został wpisany do rejestru zabytków. Niestety, administracja tego terenu przez PGR doprowadziła do znacznych zaniedbań. Dopiero od 1992 roku Ogród Dendrologiczny przejęła Gmina Przelewice. Kolejno przekształcano poszczególne rejony ogrodu, prowadząc nowe nasadzenia oraz porządkując stare. Utworzono w ten sposób różne tematycznie części ogrodu. Dziś ten teren udostępniony jest turystom i jest na nim co oglądać. Teren ogrodu dendrologicznego obejmuje ponad 30 ha i uczestnicy naszej wycieczki musieli się tam sporo nachodzić, jednak było warto.

Oglądaliśmy też nowo otwartą oranżerię, w której wśród śpiewu ptaków i szumu wody podziwiać można rośliny typowe dla klimatu śródziemnomorskiego. Pod szklanym dachem zgromadzono wiele ciekawostek botanicznych, takich jak: pistacje, akanty, wawrzyny, zimozielone dęby, a także przepiękne, owocujące oliwki oraz wiele innych.

Ogród dendrologiczny w Przelewicach

3.    Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie.

Zmęczeni całodziennym wędrowaniem , w godzinach popołudniowych pierwszego dnia naszej wycieczki dotarliśmy do Rokitna. Noclegi mieliśmy przygotowane w Domu Pielgrzyma. Pokoje były kilkuosobowe, z łazienkami, ładnie urządzone i wygodne.

Po obiadokolacji, spotkaliśmy się  z księdzem proboszczem parafii J. Tomiakiem, który opowiadał nam o historii sanktuarium i o obrazie Matki Boskiej Rokitniańskiej. Bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej posiada wnętrze  rokokowe, zbudowana została w latach1740-1762. Na centralnym miejscu ołtarza znajduje się Cudowny Obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. Namalowany został  w I połowie  XVI w. przez nieznanego artystę, przypuszczalnie ze szkoły niderlandzkiej. Charakterystycznym elementem dzieła jest odsłonięte ucho Madonny, stąd tytuł Obrazu.

W sanktuarium w Rokitnie

Później uczestniczyliśmy w mszy świętej. Msza ta była m.in. poświęcona 11 kapłanom obchodzących jubileusz 45-lecia święceń kapłańskich, którzy do dziś posługują w  archidiecezji szczecińsko - kamieńskiej oraz diecezji koszalińsko - kołobrzeskiej i zielonogórsko – gorzowskiej.

Wieczorem siedzieliśmy przy grillu i pieczonych kiełbaskach. Były wspólne tańce i śpiewy.

Następnego dnia, w godzinach wieczornych, uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej znajdującej się w okolicy Sanktuarium. Całość miała 4,5 km długości. Poszczególne stacje były rozmieszczone w kaplicach leżących wśród pól.

Podczas drogi krzyżowej w Rokitnie

4.    Największa na świecie figura Chrystusa w Świebodzinie

Jadąc do Zielonej Góry, zatrzymaliśmy się w Świebodzinie, aby zobaczyć Największą na świecie figurę Chrystusa, która liczy 33 m wysokości, kolejne 3 m mierzy pozłacana korona. Wysokość kopca, na którym znajduje się postać to 16,5 m, co razem daje 52,5 m. Rozpiętość ramion figury Chrystusa to 25 m, a ciężar monumentu ok. 440 ton. Widoczna jest z daleka i wygląda monumentalnie.

Figura Chrystusa w Świebodzinie

5.    Zielona Góra

W Zielonej Górze mieliśmy zobaczyć Stary Rynek z ratuszem, katedrę oraz palmiarnię. Byliśmy w Konkatedrze św. Jadwigi. Jest to najstarszy zabytek tego miasta i pochodzi z drugiej połowy XIII wieku. Widzieliśmy też Stary Rynek z ratuszem. Byliśmy również w Muzeum Ziemi Lubuskiej, gdzie oglądaliśmy ekspozycje w Muzeum Wina oraz Muzeum Średniowiecznych Tortur. To ostatnie naszym uczestnikom jednak do gustu nie przypadło.

Na Starym Mieście w Zielonej Górze

Niestety, nie widzieliśmy palmiarni, a raczej ją widzieliśmy tylko z zewnątrz. Okazało się, że jest tam jakaś impreza zamknięta i nie mogliśmy wejść do środka. Przedstawiamy jednak zdjęcia (w ramach rekompensaty…) zrobione w palmiarni miesiąc wcześniej.

Palmiarnia w Z. Górze

Palmiarnia w Z. Górze

6.    Żagań

W Żaganiu zwiedzaliśmy Pałac Książęcy. Początki siedziby książęcej w tej części miasta sięgają końca XIII wieku. W późniejszych wiekach był on wielokrotnie przebudowywany. Jednak dopiero okres panowania najmłodszej córki księcia kurlandzkiego i żagańskiego - Piotra Birona, Doroty de Talleyrand - Perigord, księżnej de Dino (1844 - 1862), to czas rozkwitu miejscowej rezydencji. Księżna żagańska zgromadziła w nich bezcenną kolekcję manuskryptów, obrazów, mebli i porcelany, częściowo stanowiącą spuściznę po stryjecznym teściu, księciu Charles"ie Maurice"ie de Talleyrand - Pćrigord (1754 - 1838), który uczynił księżną swoją uniwersalną spadkobierczynią. W katalogu obrazów i rzeźb spisanym w 1855 roku, obok obiektów przywiezionych jeszcze przez Bironów z Kurlandii, figurują dzieła takich mistrzów, jak Rubens, Velazquez, van Dyck, Holbein, Lorraine, Pesne, Bacciarelli, Tischbein, Gerard, Prud"hon, Rauch, Thorvaldsen, Wolff, Afinger i Tadolini. Na parterze, w południowej partii wschodniego skrzydła powstała pałacowa kaplica, a na piętrze znajdowały się m.in. galeria rzeźb, biblioteka, teatr i sala koncertowa.

W Żaganiu byliśmy też w tzw. zespole poaugustiańskim złożonym z kościoła parafialnego, dawnego klasztoru i konwiktu oraz spichlerza klasztornego. Duże wrażenie wywarł na nas Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny ze swoim wnętrzem. W dawnym klasztorze Augustianów z zainteresowaniem oglądaliśmy w bibliotece zbiory starodruków oraz dwa XVII-wieczne globusy. Sklepienia biblioteki są ozdobione freskami z 1736 roku.

W bibliotece w klasztorze augustianów

7.    Gorzów Wielkopolski

Pomnik Świnstera

Katedra w Gorzowie Wlkp.

8.    ZOO safari w Świerkocinie.

Zoo Safari jest pierwszym Ogrodem Zoologicznym w Polsce, przez które można przejechać samochodem i zobaczyć dzikie zwierzęta z bardzo bliska. Zwiedzających nie odgradzają od zwierząt ani kraty, ani szyby, ani nawet fosy.Poza terenem safari, w Zoo Safari znajduje się piesze zoo i teren parku rozrywki, gdzie można korzystać z karuzel.

Naszych seniorów Zoo Safari nie zachwyciło…

Zoo Safari

Podsumowując, nasz wyjazd na ziemię lubuską był bardzo ciekawy i udany. Mieliśmy okazję zwiedzić ten wycinek naszego kraju, jak się okazuje, wcale nie tak odległy od nas. Wycieczka była zorganizowana, jak zawsze doskonale i oganizatorom należą się słowa podziękowania.

A seniorzy z naszej Gminy już szykują się do następnego wspólnego wyjazdu.

Zdjęcia: Jolanta Dach

Zobacz też galerię zdjęć na stronie GOPS Rymań (Kliknij!)